Voor Kalman..

Voor Kalman

Heeft u hem al gezien? De nieuwe poster van de voedselactie van Stichting dorcas, zijn naam is Kalman Kovach, zijn gezicht verraad zijn harde leven.. 

jarenlang heeft hij gewerkt bij de spoorwegen, In barre winters en in hete zomers was hij buiten aan het werk.. 

Ik ontmoette hem vorig jaar, Kalman.. 

Kalman heeft een zoon, maar die is de Transkarpaten ontvlucht, op zoek naar een beter leven.. 

hij heeft het niet gevonden, nu heeft hij geen geld om zijn vader te komen opzoeken.. 

is te ver gedwaald op zoek naar geluk.. 

een weg terug is voor hem letterlijk onbetaalbaar.. 

Kalman begrijpt het wel, met zijn onduegende pretogen wil hij best voor mijn camera poseren.. 

,,zo wordt ik toch nog beroemd, zegt hij lachend” 

Zijn mooie hoofd raakt me, de diepe groeven in zijn gebruinde gezicht… 

Kalman is niet rijk, nee, hij is verschrikkelijk arm, 

in zijn kleine huisje worden we uitgenodigd en hij laat ons foto’s zien van zijn overleden vrouw en zijn zoon.. 

oude vergeelde foto’s.. het is alles wat hij eigenlijk nog heeft, 

het is donker in het kleine huisje, want de gordijnen zijn gesloten om de kou buiten te houden.. 

Kalman lacht, en vindt het wel grappig, wat moeten die mensen nu bij hem thuis. Hij vindt het ook een eer.. 

ze komen wel helemaal uit Holland en staan nu maar mooi in zijn huiskamer.. 

Kalman heeft pretoogjes, als u straks goed op de poster kijkt, dan kunt u ze zien.. 

Ze stralen, ondanks al zijn ellende.. Als ik hem vertel dat ik vreugde in hem zie ondanks zijn moeilijke leven, 

legt hij me uit waarom hij toch gelukkig is.. 

Ik ben niet meer alleen, zegt hij een paar keer per week komen de social workers langs.. 

we praten wat met elkaar en ze nemen mee wat ik nodig heb, de ene keer wat voedsel, de andere keer wat medicijnen.. 

en nu…nu hebben ze eten meegebracht uit Holland.. dat is toch heel bijzonder! 

Zult u denken aan dat mooie mens, als de Voedselactie weer begint, dat uw pakje macaroni misschien bij Kalman terecht komt, 

die ’s avonds voor zichzelf in zijn kleine koude huisje wat eten kookt .. 

en glimlacht, omdat al die mensen in Nederland voor hem toch wel heel bijzonder zijn…

 

 

 

Dit vindt je misschien ook interessant

Reacties zijn gesloten.