column: in zestig seconden..(NHD)

Ik ben geboren in een oud Zaans huis. Een prachtig huis, waar mijn ouders veel tijd, liefde en geld in hebben gestoken. De liefde voor de historie zat bij mijn ouders diep. Zij hebben ervoor gezorgd dat het huis beschermd werd en behouden bleef op de plaats waar het hoorde. Jaren geleden leek het erop dat de gemeente alle oude panden het liefst weg wilde hebben van hun oorspronkelijke plaats en wilde herbouwen op de Zaanse Schans. Met veel historische huizen en pakhuizen is dat ook gebeurd. Als ze niet meer op de plaats kunnen blijven, dan is herbouwen op de Schans een goede tweede optie. Maar terwijl ik dit stukje tik, kijk ik op een prachtige gevel in de Westzijde. Telkens als ik even opkijk van mijn werk zie ik de schoonheid van de krullen op de gevel. De prachtige kozijnen, de kleine ruitjes die aangebracht werden om de ramenbelasting te ontduiken en de sierlijke marmeren stoep met zijn door voetstappen uitgesleten vormen. Ik wil niet naar de Schans om mijn oude stad te herkennen. Ik wil gewoon al wandelend of fietsend door de stad her en der een oude vertrouwde gevel tegenkomen. Of een mooie oude voordeur of een bekende oude fabriek. De geur van karamel van Verkade zou ik wel in een doosje willen doen en voor altijd bij me houden. Dat is echter onmogelijk. Maar de oude panden kunnen we wel behouden in de Zaanstreek en op hun oorspronkelijke plaats. Zullen we afspreken dat we daar nu eindelijk echt eens ons best voor gaan doen?

Klazien Hartog

 

Dit vindt je misschien ook interessant

Reacties zijn gesloten.