Je bent een dief, een leugenaar en onbetrouwbaar..
je grote donkere ogen en je huidskleur verraden je afkomst..
En ook al heb je nog nooit iemand bestolen en nog nooit gelogen..
je bent een zigeuner en daarom al veroordeelt..
zonder eerlijk proces en zonder onderzoek weten ze het zeker, je bent slecht…
Je grote mooie ogen kijken me onderzoekend aan als ik bij je binnenkom,
vol trots laat je je huis aan me zien..
Je legt uit dat je het plafond wat verhoogd hebt, zodat het wat comfortabeler is in de kamer..
Terwijl jij vertelt hoe je dat gedaan hebt, zakken mijn schoenen weg in de modder van de vloer van je huiskamer..
Maar jij bent trots, blij dat wij uit Nederland zijn gekomen om te kijken hoe jij je huis verbouwd..
Je zorgt niet alleen voor jezelf, nee, kort geleden heb je het huis opgeknapt van twee andere mensen in je dorp..
Je hebt de muren dichtgemaakt met mudblocks..
Pakketjes modder en mest die je laat drogen tot blokken..
met klei ertussen als specie maak jij een huis voor je geliefden en zorg je dat de wind en regen buiten blijven..
het fornuis in je keukentje moet het huisje warm stoken in de winter..
Hout is er nauwelijks en je buurman heeft de deuren van de wc buiten vorig jaar opgestookt..
Hij had weinig keus, er was geen hout meer, en de kinderen hadden het koud,
er was geen eten…
Hij heeft de deuren gebruikt om de kinderen twee avonden wat warmte te geven..
Maar jij, jij zal niet stelen, jij wilt laten zien dat het ook anders kan..
Jouw huis moet het mooiste zijn van het hele dorp,
dan kan jij laten zien dat er andere manieren zijn om de koude winters door te komen..
en om het ooit beter te krijgen..
Op je fornuis staat een pannetje soep, vliegen drijven erin en het heeft een kleurtje, ik vraag me of je dit vanavond eet..
In je kamer staat een oude bank, daar slaap je op, je gaat vroeg naar bed, want verlichting is er niet..
Overdag verwarmt de najaarszon je huis en je lijf nog even,
maar de avonden worden al kouder en de winter staat voor de deur…
Water is er niet, gelukkig is er verderop een waterput..
dagelijks loop je met je emmer langs het smalle glibberige pad,
voorzichtig baan je je een weg door de modder en de klei en let je op dat je niet uitglijd en water morst.
Jouw kinderen gaan naar school,
want je weet dat ze dan misschien een toekomst hebben..
dat ze het beter zullen krijgen dan jij het hebt gehad..
De schooltas waarmee je dochter aan komt lopen,
ziet eruit als nieuw, zo zuinig is ze erop..
want, zo heeft ze van jou geleerd, school is voor nu het belangrijkste in haar leven..
Je weet het zeker, ooit wordt jouw leven en dat van jouw kinderen beter..
je vertelt me dat je zeker weet dat er een God is die voor jou zorgt..
Ik kijk om me heen en denk: Mag het een ietsje meer zijn?
Je armoede is zo groot, ik voel me zo wanhopig, kan niets voor je doen..
Oh ja, ik kan je een nieuw huis geven en kleding en eten..
maar dan zal iedereen het zeker weten..
Je bent een oplichter en een dief, anders kan het nooit zo goed met je gaan..
Als ik wegga bij je, ben ik iets kwijt..
je hebt me toch bestolen…
een deel van mijn hart is bij jou achtergebleven…
En al zal ik het je nooit kunnen vertellen..
je hebt mijn hart gestolen..
Ik zal je nooit meer vergeten…..